دلتنگی ام را به تو میگویم

دلتنگی ام را به تو میگویم

گر چه این دلتنگی از الان نیست

اما وقتی می آیی

دلم بیشتر میگره

نمیدونم که این دلتنگی از ترسه

یا از خوشحالی

بالاخره یاد میگیری از یک دوستت دارم ساده برای دلت یک خیال رنگارنگ نبافی...

که رابطه یعنی بازی و اگر بازی نکنی می بازی...

که داستانهای عاشقانه از یک جایی به بعد رنگ و بوی منطق به خود میگیرند...

که سر چهار راه با تهدید یک هوس شیرین چشمک می زند...

یاد میگیری که خودت را دریغ کنی تا همیشه عزیز بمانی...

که باید صورت مساله ای پر ابهام باشی نه یک جواب کوتاه و ساده...

که وقتی باد می آید باید کلاهت را سفت بچسبی نه بازوی بغل دستی ات را...

روزی میفهمی در انتهای همه ی گپ زدنهای دوستانه باز هم تنهایی....

و این همان لحظه ای است که همه چیز را بی چون وچرا می پذیری ...

با رویی گشاده و لبخندی که دیگر خودت هم معنی اش را نمیدانی....

دیر یا زود این را میفهمی...

عمر من قد نميدهد


به سفرت بگو كوتاه بيايد

نـتــرس از هجـــــ ـــ ـوم حـضــــــ ــــ ــورم ..


چــــیزی جــــ ـــ ـز تـــنــهایی با من

 نیـــستـــــ ـــ ـ ..

من تو را نمی سرایم !..


تو ...


خودت در واژه ها می نشینی ..!


خودت قلم را وسوسه می کنی !!


و شعر را بیدار می کنی !!

نیا باران


زمین جای قشنگی نیست


من از اهل زمینم خوب می دانم


که گل در عقد زنبور است


ولی سودای بلبل دارد و


پروانه را هم دوست می دارد

این روزها دورم اما نزدیک نزدیکم ، ساکت اما پر از حرفم ، آرام اما غوغایی
ست درونم …. نشسته و میشمارم روزهای رفته و روزهای در پیش رو را و اینکه
چه صبور است این دل !! نمی دانم چه اصراری دارد در زنده نگه داشتن تمامشان!
نمی دانم .

آرامم میکند تنها، قدم های تنهایی اما با یادی از گذشته ها و صدایی که

میخواند و نگاهی رو به آسمان

نگاه میکنم این روزها …این روزها همه چیز را نگاه میکنم ... حتی او را !

تابلو ؛ نقاش را ثروتمند کرد.

شعر ِشاعر به چند زبان ترجمه شد.

کارگردان جایزه ها را درو کرد…

و هنوز سر همان چهار راه واکس میزند

کودکی که بهترین سوژه بود

پشیمان شده ام و حسرت میخورم که

ای کاش به جای عکس هایت خودم


را سوزانده بودم

تا میخواستم به تو نزدیک بشم دور شدی

من غرورمو شکستم تو مغرور شدی

رفتی از کنار من تا دنیا دنیا نباشه

رفتی تا به چشم من زندگی زیبا نباشه

همش تقصیر من بوده نتونستم بگم یه عمر

دوست دارم بمون با من بگم بی تو دلم میمرد

چه قولایی به من دادی که عادی باشه قردامون

چرا رفتی چرا تنهام از عشق ما دوتا چی موند

تو که رقتی همه چی ویرون شد

خوشیام پشت غمام پنهون شد

دل من دوباره از پا افتاد دل من

دوباره دوباره سرگردون شد