تنهایــے آבمــے را عــوض مے کنــב ؛

از تــو چیــزے مـے سازב که هیـچ وقــت نبــوבے . . .

گاهــے آنقـבر بـے تفـاوت مے شــوے که פـتـے اگر בر جایــے با هـــم בیـבیشـان

פـتـے پلـک هــم نــزنــے !

لباسهــایت בیگـر به تــو نمــے آینـــב

ساعــت ها به یک آهنــگ تکــرارے گــوش مـے کنــے

و هیــچ وقــت آهنــگ را פـفـظ نمے شــوے

شـب ها علامـت ســوال هاے ذهنــت را مـے شمــارے

و آפֿـــر هــم تا صبـح بیــבارے

تنهـایــے از تــو آבمــے مــے ســازב

کـه בیگـــر شبیــه "آבمــــــــ" نیســت . . .

 ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ آﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻣـــــﺎﻥ ﻣﺎﯾــــﻮﺱ ﻣﯿﮑﻨﺪ...


“ﻋـــــﺎﺷﻖ” ﺭﺍ ﮐـــﻪ ﺑــﺮﻋﮑــــﺲ ﮐﻨـــﯽﻣﯽ ﺷــــﻮﺩ “ﻗـــﺸﺎﻉ”

ﺩﻫﺨــــﺪﺍ ﺭﺍﻣﯽ ﺷــﻨﺎﺳﯽ؟

ﻟــــﻐﺖ ﻧــﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺭﺍﮐــــﻪ ﺑــﺎﺯ ﮐـــﺮﺩﻡ ﻧـــﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ :     ﻗــــﺸﺎﻉ: ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ آﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻣـــــﺎﻥ ﻣﺎﯾــــﻮﺱ ﻣﯿﮑﻨﺪ...

من تــآ ابـد گـیـر چــشـمـآن تــوام گیر دوســت دآشـتـنـت . . .


گـیـــرم تـمـآم دنـیـآ بـگـویـنــد مـآ مـآل هــم نـیـسـتـیــم

مــآبـه درد هـم نـمــیـخـوریـم

گـیـرم دوسـت داشـتـن بـدون سـنـد حـرآم بـاشـد

عـجـیـب بـاشـد

بـآور نـکـردنـی بـآشـد

گـیـــرم تـآ آخـر عـمـر تـنـهـآ بـمـآنـم

گـیـــرم هــرگـز دسـتـآنـت در دسـتـآنـم قـفـل نـشـود

مـــــن امـآ

گـیـــر ایـن گـیـــــرهآ نــیـسـتــم

من تــآ ابـد

گـیـر چــشـمـآن تــوام

گیر دوســت دآشـتـنـت . . .

کاش نجابتم را بهانه رفتنت نمیکردی!

تا با دیدن هر هرزه ای به خودم نگویم...

اگر مثل این بودم نمیرفت...!!

زن که سیگار می کشد یعنی یک تناقص پر معنی:

یعنی روحی ظریف …

با زخمی مردانه...

آهــــای غـــریبـــه ...!


کنـــارش میشینـــی و فقــط بــا چنـــد ایـــه قــرآن محـــرمــش مــی شـــوی...!!!!


و مــن آشنــا بــا یکـــ دنیـــا عشــق و حســرتـــ بـــه او نــامحــرمــم....!!!!


آهای غریبه درسته با یه آیه قرآن محرم شدی...!!!


و فکر میکنی از این به بعد از همه چیزش خبر داری...!!!


ولی نمیدونی ک محرم رازش منم...!!!


نمیدونی....!!!

میگفـــــ ــــــتـــند:


سختـــــ ــــی ها نـمـــ ــــــک زندگـــــ ـــــی اســـــت


اماچــــــــــ ـــــــــراکســ ـــی نفهمــــــ ــــــید


نمـــــــ ـــــک برایـــــــــــ مــ ــن کــ ـــه خـــ ـــاطراتـــ ــم زخمــــــــــــ اسـ ـــت


شــــــــ ــــــــور نیســــ ـــــــت


مـــــــ ـــــزه درد مـــــــ ــــــیدهــــد ...

اگر دستم را به تو دهم، آیا تو هم دست خود را به من خواهی داد؟

تا هیچ وقت مرا تنها نگذاری، هر زمان که به تو نیاز دارم

اگر دو بازویم را به تو دهم، آیا تو هم دو بازوی خود را به من خواهی داد؟

تا همیشه مرا محکم در آغوش بگیری، همانگونه که من همیشه تو را در آغوش گرفته ام

اگر قلبم را به تو بدهم، آیا تو هم قلب خود را به من خواهی داد؟

تا تمام عشق را احساس کنم، که توسط تو آورده شده بود.

اگر به تو یک قول بدهم، آیا تو هم به من قول خواهی داد؟

که همیشه مرا دوست داشته باشی، همانطور که من قول داده ام که همیشه تو را دوست داشته باشم.

دیر که جواب میدهی نگران می شوم ...!


می گویند نگرانی ، عشق نیست !


چند روز که صدای خنده هایت را نمی شنوم دلتنگ می شوم ...!


می گویند دلتنگی ، عشق نیست !


به بودنت،به عاشقانه هایت عادت کرده ام ...!


می گویند عادت عشق نیست


و من هنوز حیرانم از این همه که درگیرم با تو ...


که می گویند عشق نیست


تو بگو عشق هست ؟ !


یا عشق نیست ؟

می رسد روزی که بی من روزها را سر کنی

می رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی

می رسد روزی که تنها در کنار عکس من

نامه های کهنه ام را موبه مو از بر کنی