روزایی هست تورابــطه هــا دِلـِـت میگیـــره ...

روزایی هست تورابــطه هــا
             دِلـِـت میگیـــره ...
                        ســـرد میشــــی ...
 از صبـــوری کــردن
    ازدوری !
 از فـــاصله ...
         از انتظـــار ...
 خستـــه میشـــی ...

بــعد دلــت می خواد
         حتــی وقــتی ســردی
       وقتی نــمی تونی عین بقیــه روزهــا
    واســـه ی هم خاطره ات لحظه هـــای عــاشقانه بسازی
 بـــاز هــم اندازه ی همون موقع هـــا
که گــرمی
   که خــوبی
      که دلـــیل آرامششی ...
          دوســتت داشــته باشـــه ...
               ایـــن دوســت داشــتـــن و نشونت بده ...
حتـــی وقتی هــر چی میاد طرفت پسش می زنــی ...

              یـــه روزایی هست کــه دوست داری داد بــزنی
      لعنتـــی !‌ بفهم !
 ایــن ســرما ربطــی بــه کــم شدن احــساسم نداره !
مال دلتــنــگیــه !
      دلتنگـــی واســه خـــود ِ تـــــــو ...

امــا یه چیزی انگار راه گلوتو می بنده
         که حتی نمی تونی از خودت دفاع کنی !
 که سکوت می کنی ...

 حالا تــو هــی بیــا و بگــو
     نمــی دونم این روزهـــا کــه من بیشتر از همیشــه بهت احتیاج دارم
 چـــرا اینجوری ســـردی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!

 شرم دارم بگویم تنهایم گذاشت…

آنقدر پیش این و آن از خوبی هایت تعریف کرده بودم

که وقتی سراغت را می گیرند …

شرم دارم بگویم تنهایم گذاشت…

من یک زنم ...

نه جنس دوم...

نه یک موجود تابع...

نه یک ضعیفه ...

نه یک تابلوی نقاشی شده،

نه یک عروسک متحرک برای چشم چرانی،

نه یک کارگر بی مزد تمام وقت،

نه یک دستگاه جوجه کشی.ـ

من سعی می کنم آنگونه که می اندیشم باشم ،

بی آنکه دیگری را بیازارم...

فرای تمام تصورات کور،

هنجارهای ناهنجار، تقدسات نامقدس!ـ

باور داشته باش من هم اگر بخواهم می توانم خیانت کنم،

بی تفاوت و بی احساس باشم،

بی ادب و شنیع باشم،

بی مبالات و کثیف باشم.

اگر نبوده ام و نیستم ،

نخواسته ام و نمی خواهم...

 ای کــاش یا بـــــــــــودی ،یـــــا اصـــلا نبودی !!!

هـــــــر نفـــس ،درد اســـت که میکشـــم !!!

ای کــاش یا بـــــــــــودی ،یـــــا اصـــلا نبودی !!!

ایـــــن که هســـتی و کنــــارم نیســــتی ...

دیـــــــــوانه ام میکنــــــــــد . . .

بعضی وقتا مجبوری تو فضای بغضت بخندی …

دلت بگیره ولی دلگیری نکنی …

شاکی بشی ولی شکایت نکنی …

گریه کنی اما نزاری اشکات پیدا بشن …

خیلی چیزارو ببینی ولی ندیدش بگیری …

خیلی ها دلتو بشکنن و تو فقط سکوت کنی …

نمیدونی چقدر سخته کسی رو که دوستش داری

بره و نتونی کاری بکنی که برگرده...

نمیدونی وقتی شب میشه تمام خاطره ها میاد تو ذهنت

عین فیلمی که آخرش به گریه ختم بشه و بی صدا پتوتو گاز بگیری

که کسی دردتو نشنوه...

نمـےگـذاشـــــتـمـ دِلــــمـ را بـِـبــرے

اگــر مـےدانستــمـ

زنــدگـــےِ بعـــد از تــ♥ــو

چـقــدر دِل مـے خـــواهــَــد ...

گــــــاهی

احســـــــاس میکنم روی دست خدا مانده ام. . .

خستـــــــه اش کرده ام. . .

خودش هم نمی داند بامن چه کند! ! !

پزشکی قانونی علت مرگ نامبرده را ؛ بسته شدن روزنه های امید ذکر کرد

همـین که هستــے کافیســت
دور از مـن
بـدون مـن
چـه فرقـے مـے کند

.
همیـن که رختمـان زیر یـک آفتـاب خشـک مـے شود کـافیسـت . . .

از تـو چیـزے نمـے خواهـم (!)
همـین کـه سـر به سـر رویاهـایم نگذارے
و سنـگ به شیشـه ے خوابـم نزنـے

کفـاف یک عـمر تنهائـے ام را مـے دهد
مـن کـه سر و ته زندگے ام را
سنجـاقـے به هم مـے آورد

چیزے شبیه
به معـجزه اسـت
وقتـے
هـر شـب به خـیر مـے گذرد
بـے آنکه کسـے به تو بگـوید

شب به خیـــــــر . . .

ﺑﻌﻀﮯ ﻫﺎ ﺭُﻭ ﺑﺎﯾَﺪ ﺍَﺯ ﺗﻮ ﺭُﻭﯾﺎﺕْ ﺑــِڪِﺸﮯ ﺑﯿﺮﻭﻥْ


ﻣُﺤڪَﻢْ ﺑَﻐَﻠِﺶْ ڪُﻨﮯ،


ﺑَﻌﺪ ﺁﺭﻭﻡ ﺩَﺭِ ﮔﻮﺷِﺶ ﺑــِﮕﮯ :


ﺁﺧِــﮧ ﺗُﻮ ﭼــِﺮﺍ ﻭﺍﻗِﻌﮯ ﻧﯿﺴﺘﮯ ﻻﻣَّﺼَﺒـْ ....

 

تنهایــے آבمــے را عــوض مے کنــב ؛

از تــو چیــزے مـے سازב که هیـچ وقــت نبــوבے . . .

گاهــے آنقـבر بـے تفـاوت مے شــوے که פـتـے اگر בر جایــے با هـــم בیـבیشـان

פـتـے پلـک هــم نــزنــے !

لباسهــایت בیگـر به تــو نمــے آینـــב

ساعــت ها به یک آهنــگ تکــرارے گــوش مـے کنــے

و هیــچ وقــت آهنــگ را פـفـظ نمے شــوے

شـب ها علامـت ســوال هاے ذهنــت را مـے شمــارے

و آפֿـــر هــم تا صبـح بیــבارے

تنهـایــے از تــو آבمــے مــے ســازב

کـه בیگـــر شبیــه "آבمــــــــ" نیســت . . .

 ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ آﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻣـــــﺎﻥ ﻣﺎﯾــــﻮﺱ ﻣﯿﮑﻨﺪ...


“ﻋـــــﺎﺷﻖ” ﺭﺍ ﮐـــﻪ ﺑــﺮﻋﮑــــﺲ ﮐﻨـــﯽﻣﯽ ﺷــــﻮﺩ “ﻗـــﺸﺎﻉ”

ﺩﻫﺨــــﺪﺍ ﺭﺍﻣﯽ ﺷــﻨﺎﺳﯽ؟

ﻟــــﻐﺖ ﻧــﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺭﺍﮐــــﻪ ﺑــﺎﺯ ﮐـــﺮﺩﻡ ﻧـــﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ :     ﻗــــﺸﺎﻉ: ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ آﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻣـــــﺎﻥ ﻣﺎﯾــــﻮﺱ ﻣﯿﮑﻨﺪ...

من تــآ ابـد گـیـر چــشـمـآن تــوام گیر دوســت دآشـتـنـت . . .


گـیـــرم تـمـآم دنـیـآ بـگـویـنــد مـآ مـآل هــم نـیـسـتـیــم

مــآبـه درد هـم نـمــیـخـوریـم

گـیـرم دوسـت داشـتـن بـدون سـنـد حـرآم بـاشـد

عـجـیـب بـاشـد

بـآور نـکـردنـی بـآشـد

گـیـــرم تـآ آخـر عـمـر تـنـهـآ بـمـآنـم

گـیـــرم هــرگـز دسـتـآنـت در دسـتـآنـم قـفـل نـشـود

مـــــن امـآ

گـیـــر ایـن گـیـــــرهآ نــیـسـتــم

من تــآ ابـد

گـیـر چــشـمـآن تــوام

گیر دوســت دآشـتـنـت . . .

کاش نجابتم را بهانه رفتنت نمیکردی!

تا با دیدن هر هرزه ای به خودم نگویم...

اگر مثل این بودم نمیرفت...!!

زن که سیگار می کشد یعنی یک تناقص پر معنی:

یعنی روحی ظریف …

با زخمی مردانه...

میگفـــــ ــــــتـــند:


سختـــــ ــــی ها نـمـــ ــــــک زندگـــــ ـــــی اســـــت


اماچــــــــــ ـــــــــراکســ ـــی نفهمــــــ ــــــید


نمـــــــ ـــــک برایـــــــــــ مــ ــن کــ ـــه خـــ ـــاطراتـــ ــم زخمــــــــــــ اسـ ـــت


شــــــــ ــــــــور نیســــ ـــــــت


مـــــــ ـــــزه درد مـــــــ ــــــیدهــــد ...

اگر دستم را به تو دهم، آیا تو هم دست خود را به من خواهی داد؟

تا هیچ وقت مرا تنها نگذاری، هر زمان که به تو نیاز دارم

اگر دو بازویم را به تو دهم، آیا تو هم دو بازوی خود را به من خواهی داد؟

تا همیشه مرا محکم در آغوش بگیری، همانگونه که من همیشه تو را در آغوش گرفته ام

اگر قلبم را به تو بدهم، آیا تو هم قلب خود را به من خواهی داد؟

تا تمام عشق را احساس کنم، که توسط تو آورده شده بود.

اگر به تو یک قول بدهم، آیا تو هم به من قول خواهی داد؟

که همیشه مرا دوست داشته باشی، همانطور که من قول داده ام که همیشه تو را دوست داشته باشم.

می رسد روزی که بی من روزها را سر کنی

می رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی

می رسد روزی که تنها در کنار عکس من

نامه های کهنه ام را موبه مو از بر کنی

هـرجـا چـراغـی روشـنــه


                             از تـرس تـنـــها بـودنــه

ای تـــرس تـنـهایـی مــن

                                                      ایـنـجـا چراغی روشـنـه

ایـنـجا یکی از حس شـب

                                                                            احساس وحشت میکنه

هـر روز از فـکـر سـقوط
                                                                                           با کـوه صـحبـت مـیـکـنه

هر بار که می خواهم به سمـتـت بیایم یادم می افتد” دلـتـنـگی ”

هرگز بهانه خوبی برای تکرار یک اشتباه نیست . . .

زمزمه های تو در گوشم

نیمه شب

رقص ملافه ها

بوسه های کوتاه

دوستت دارم های یواشکی

خنده های کوچک

و دستانمان که یک دیگر را آرام پیدا می کنند را

عاشقانه دوست دارم...

مـَלּ همـ ــآنـ َـم

خـوب تمـ ــآشـا ڪـُטּ

בُختــَرے ڪـہ براے בاشتــنــتـــ ...

تمــامـــ شبـــ را بیـבار مـے مانـב

و با تـ ـویــے ڪـہ نیــستے حرف مے زنـב

בختــرے ڪـہ ...

زانــو میــزنـב لبــہ تختــش و چشمــــانش را مــے بنـבَב

و تنــــهـا آرزویـــَش را براے

هـــزارمیـــن بـــــار بـہ خـُـــבا یـــاב آور مـــے شود!!!

خـُــבا هم مثــل همیـــشهـ لبــــخنـב مے زنـב

از ایــטּ ڪـہ ×تـ ـــو × آرزوے همیشگے مـــטּ بوבے!!!

آرزو می کنم هیچ یک از

آرزو هایت برایت آرزو نماند....

تو هم برای آرزو هایم دعا کن...

آدمــا گاهــی لازمه چنــد وقــت کــرکــره شـونـو بکشــن پــایین


یــه پــارچــه ســـــیــاه بـزنـن درش و بنـویســـــــــن


کســـی نمــــرده ، فقــــط دلــــم گـــرفتــــه

دلمـ حضـورِ مردـآنـﮧ مے خوآـهد

نـﮧ اینڪـﮧ مــرد بــآشد نـﮧ !

مردـــآنـﮧ بـــآشد

حرفشـ ٬ قولشـ ٬ فڪرشـ ٬ نگــآـهشـ ٬ قلبشـ

آنقـدر مردـآنـﮧ ڪـﮧ بتوـآטּ تـــآ

بینهـــآیتــِ دُنیــــآ بـﮧ او اِعتمــــآد ڪـرد

تکیـﮧ ڪـرد !

مخاطب خاص ِ زندگے مــــن...

با تمام وجود مے گویم:

این روز ها عجیب دل تنگ توام

دل تنگ اجابت چشمانت

دل تنگ رنگ نگاهت

دل تنگ بوے عَطرت

تو که نیستے ...

انگار زندگے بودن را کــم می آورد و

بهانه گــیر نبودن است

تو کـه نیستے دلتنگے هایت مــرا از پا در می آورند ...

چه حس قشنگیه وقتی میشی مَحرمِ دل یکی
...
یکی که بهش اعتماد داری ...

بهت اعتماد داره ...

از دلتنگی هاش برات میگه ...

از دلتنگی هات براش میگی ...

آروم میشه ...

آروم میشی ...

حسی که هیچ وقت به تنفر تبدیل نمیشه ...

این حس مثل قطره های باران پاکه...

متــــــــاسفم…

نه برای تو که دروغ برایــــت خـــود زندگیست…

نه برای خودم که دروغ تنهـــا خط قرمز زندگیـــستــــ بـــرایم….

متاسفم که چرا مزه ے عشـــــــق را….

از دستـــــــــ تــــــو چشیــــدم….

تا همیشه در شکـــــــــــ دروغ بودنش بمـــانم….

منبع :نغمه سرا

ضربه خوردیم وشکستیم و نگفتیم چرا؟!


                                                   ما دهان از گله بستیم و نگفتیم چرا؟!


                                                                                       جای "بنشین" و "بفرما", "بتمرگی" گفتند..!



ما شنیدیم و نشستیم و نگفتیم چرا؟


                                                                  "تو" نگفتیم و "شمایی" نشنیدیم و هنوز


                                                                                                                 ساده مثل کف دستیم و نگفتیم چرا؟!



 دل سپردیم به آن "دال" سر دشمن و دوست


                                               دشمن و دوست پرستیم و نگفتیم چرا؟!


                                                                                                         چه "چراها" که شنیدیم و ندانیم چرا

 سهم من نبــــــــــــود

آســـــــــــمان هـم گــاهــــــی دلــش مـی گیـــرد

مـــــــن کــه آدمــــــم...!
 
یک زمان هایی در زندگی وجود دارد

که آدم فقط دوست دارد بداند

چـــــــــــــــــــــــرا  ؟؟!!

 

" اولین ها "مهم نیستند

وقتی که تو "آخرین" هستی

 
آنقــدر مرا سرد کرد

از خودش .. از عشق ..

کــه حالا بــه جای دلبستن ،‌ یخ بسته ام !

آهای !!! روی احساسم پا نگذاریــد
 
لیز می‌‌خوریــد .!

لعنـــــــــــــــت به همه ضرب المثل های جهان

که هروقت لازم شان داری

برعکس از آب درمی آینــــــــــــد

مثلا همین حــــــــــــــــــــالا

که من تو را می خواهم

و طبق معمول

خواستن نتوانستن استـــــــــــــــــــ...

مـــــــــــیان این همــــــــه "اگـــر"

تــــو چـــــــــــقدر "بایدی "

 
صدای ِ خنده ات حتی ..

غمــهایم را می خنداند !!


کلافه کـــــرده ای مــــــرا

چـــــرا همیشه لبـــــخند هایت

از نوشته های من قشنــــــگتر است؟؟

 
اگــــــه یـکـــی دستتو گـــرفت و دلت لـــــرزیـــــد

زیــــاد عجلــه نــکن !!!

یــــه روز بـــا دلت کــــاری میکــنه کــــه دستـــات بـــلرزه


طعم صداقتت ! را چشیده ام؛

تعریفی نداشت لعنتــــي!!.

لطفا کمی دروغ بگو,

شاید دروغ هایت, صادقانه تر باشد...

مدت هاست دلم احساس سنگینی می کند...



مدت هاست یاد گرفته ام گریه نکنم...



مدت هاست دلم نتوانسته خودش رو سبک کنه...



مدت هاست دیگر در عمق قلبم کسی لانه ندارد...


مدت هاست تمام باورم این است که هرچه بود تمام شد، چه خوب چه بد

نسیمی بود که وزید و رفت...


مدت هاست دل تنگ بارانم...


مدت هاست عاشقی را از یاد برده ام...


مدت هاست یاد گرفته ام بگویم، بنویسم خوبم تا بقیه بشنوند و بخوانند و باور کنند که خوبم...


نمی دانم که مدت هاست چرا این گونه شده ام...

عشــــــــــــــــــــــــــق،خودش خواهد امد..نمیتوان آن فرار کرد.


عشــــــــــق خودش اهسته اهسته می اید...


در گوشه قلب مهربانت ارام و بی صدا مینشیند..


و تــــــــــــو متوجه اش نخواهی بود...


و بعد ذره ذره قلبت را پر میکند..



کم کم مثل ساقه «مهرگیاه» در تمام جانت می پیچد ...



و ریشه می دواند،



به طوری که بی ان نمیتوانی نفــــــــــــــــــــــــــــــس بکشی.

ساده هستم

ساده می بینم

ساده می پندارم زندگی را

نمیدانستم جرم می دانند سادگی را

سادگی جرم است و من مجرم ترین مجرم شهرم

ساده می مانم…

ساده میمیرم…

اما…

ترک نمی گویم پاکی این سادگی را …

به خودت می آیی،

یادت می آید دیگر نه کسی است که از پشت بغلت کند،

نه دستی که شانه هایت را بگیرد،

نه صدای که قشنگ تر از باد باشد

تنهایی یعنی این...

 

نامش را هرچه میخوای بگذار

تعصب

غیرت

حسادت

من نامش را عشق میگذارم

ودلگیرمیشوم ازبعضی آدمها

که تورا ازان خود میدانند

توفقط به من تعلق داری

شادیت شادی من است

وجودت گرمابخش زندگیم

وتنت پاسخ تمام خواهشهای من

من تورا باهیچ کس تقسیم نخواهم کرد

این نامش عشق است

تونامش راهرچه میخواهی بگذار

“کنج گلویم قبرستانی است پرازاحساسهایی که زنده بگورشده اند،

به نام بغض….”

عشق گم شده من …

نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمیکند،وآدمهائی که هرگز

تکرارنمی شوند….

وتو آنگونه ای…

فقط همین…